Οι γονείς ρωτούν τους υποψηφίους Δημάρχους
Απαντά ο Δημήτρης Πιτούλης – Υποψήφιος Δήμαρχος Π. Φαλήρου
με τον συνδυασμό «ΕΜΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΦΑΛΗΡΟ»
Καταρχάς θα ήθελα να πω ότι θεωρούμε πολύ σημαντική αυτή την πρωτοβουλία της ΄Ενωσης Γονέων, ώστε να γίνουν γνωστές οι θέσεις των συνδυασμών για θέματα Παιδείας.
Και βέβαια συμφωνώ ότι η Παιδεία (όπως άλλωστε και η Υγεία, η ασφάλιση κλπ) αποτελεί κοινωνικό αγαθό και είναι υποχρέωση του Κράτους να τα παράσχει στους πολίτες. Αρκεί να σας αναφέρω το Σύνταγμά μας άρθρο 16,§ 2 : «H Παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Κράτους» . Και ακόμη στο ίδιο άρθρο, § 4 : « Όλοι οι Έλληνες έχουν δικαίωμα δωρεάν Παιδείας σε όλες τις βαθμίδες της στα κρατικά εκπαιδευτήρια».
Από την άλλη θα πρέπει να σκεφτόμαστε ότι ο Έλληνας, ο φορολογούμενος Έλληνας πληρώνει στο κράτος και για την Παιδεία και συνεπώς δεν νοείται να επιβαρύνεται παραπάνω με επιπλέον έξοδα για τα σχολεία.
Είναι γεγονός ότι οι Σύλλογοι Γονέων – όχι μόνο τώρα – αλλά ανέκαθεν, αποτελούσαν ένα θεμελιώδη πυλώνα στη λειτουργία των σχολείων. Αυτή όμως η λειτουργία και η δράση τους έφτασε στο σημείο να είναι παρεξηγήσιμη, έτσι ώστε σήμερα σε πολλά σχολεία να καλούνται να καλύψουν ανάγκες για τις οποίες δεν είναι υποχρεωμένοι. Σύλλογοι βάφουν αίθουσες, ανακατασκευάζουν σωληνώσεις ύδρευσης, αντικαθιστούν πόρτες, διαμορφώνουν το προαύλιο κλπ. Ο Δήμος τι κάνει; Δεν πρέπει να συντηρεί τα σχολεία; Οι Σύλλογοι είναι απαραίτητοι αλλά με σαφείς ρόλους. Είμαστε υπέρ της συνεργασίας με τους Συλλόγους και την Ένωση, αλλά θα πρέπει τα όρια του ρόλου μας μας να είναι προσδιορισμένα.
Πράγματι είναι ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα, ίσως το μεγαλύτερο στα σχολεία μας. Το κράτος οφείλει – εφόσον όπως μας λένε η οικονομία μας πάει τόσο καλά – να επαναφέρει σταδιακά τη χρηματοδότηση από τους ΚΑΠ (κεντρικούς αυτοτελείς πόρους) προς τους Δήμους στα προ του μνημονίου επίπεδα.
Ο Δήμος παράλληλα οφείλει να έχει ουσιαστικό ρόλο. Στο Δημοτικό Συμβούλιο ψηφίστηκε η αύξηση της επιχορήγησης προς τις ΕΣΕ (ενιαίες σχολικές επιτροπές), η οποία όμως δεν υλοποιήθηκε λόγω κατάργησης των σχετικών κωδικών.
Πρόσφατα όμως ψηφίστηκε νόμος που δίνει τη δυνατότητα επιχορήγησης των ΕΣΕ. Εμείς προτείνουμε – και είναι δέσμευσή μας – να δίνει ο Δήμος κάθε χρόνο το ποσό των 100.000€ στις ΕΣΕ.
Είναι άλλο πράγμα να βοηθήσει κάποια στιγμή ένας ιδιώτης-επιχειρηματίας ένα σχολείο (πχ γονέας του σχολείου) και άλλο να μπαίνει χορηγός στα σχολεία με ανταλλάγματα (διαφήμιση, προώθηση συγκεκριμένων προϊόντων κλπ).
Αυτό μας βρίσκει ριζικά αντίθετους.
Δυστυχώς η Δημοτική αρχή Χατζηδάκη έχει πολύ μεγάλες ευθύνες διότι τα τελευταία 12 χρόνια δεν έχει γίνει το παραμικρό για τη σχολική στέγη. Αντίθετα, σχολείο που ιδρύθηκε από το Υπουργείο Παιδείας – το 13ο Νηπιαγωγείο – καταργήθηκε στη συνέχεια, χωρίς ποτέ να έχει λειτουργήσει.
Δέσμευσή μας είναι ο επανακαθορισμός των αναγκών σε σχολική στέγη, η επανεκκίνηση των διαδικασιών για την ίδρυση νέων Νηπιαγωγείων, αλλά και για το Λύκειο στην Αγία Βαρβάρα.
Ας μην αποτελεί άλλοθι για τους αρμοδίους η κατάργηση-συγχώνευση του ΟΣΚ (Oργανισμός Σχολικών Κτιρίων). Νέα σχολεία σαφώς και χτίζονται στην Ελλάδα από την “Κτιριακές Υποδομές ΑΕ” , τον φορέα που αντικατέστησε τον ΟΣΚ.
Αρκεί να υπάρχει σχεδιασμός και κυρίως πολιτική βούληση.
Χρειάζεται ριζική αναπροσαρμογή του τρόπου λειτουργίας της τεχνικής υπηρεσίας σε ότι αφορά τη συντήρηση των σχολείων, σε συνεργασία με τους Διευθυντές και την Ένωση Γονέων. Οι μεγάλες επισκευές στα σχολεία πρέπει να προγραμματίζονται έγκαιρα και σε κάθε περίπτωση να γίνονται με τη λήξη του σχολικού έτους. Αυτονόητο είναι ότι θα πρέπει να αυξηθεί και το ποσό που διατίθεται για τη συντήρηση των σχολείων, ώστε να καλύπτονται οι ετήσιες ανάγκες και μην μεταφέρονται έργα στην επόμενη χρονιά.
Επίσης θα μπορούσε να δοθεί και ένα ποσό από τη ΣΑΤΑ (Συλλογική απόφαση τοπικής αυτοδιοίκησης) απευθείας στις ΕΣΕ για μικροεπισκευές στα σχολεία, ώστε να λύνονται άμεσα από τις Σχολικές Επιτροπές.
Οι σχολικοί φύλακες σαφώς ήταν και είναι απαραίτητοι για τα σχολεία. Αποτροπή ζημιών, αποτροπή εισόδου εξωσχολικών, γενικά περιφρούρηση του χώρου. Χρειάζεται συντονισμός και κοινή δράση όλων των φορέων στην εκπαίδευση στο Δήμο μας – Σύλλογοι και Ένωση Γονέων, Διευθυντές και Σύλλογοι Εκπαιδευτικών – αλλά και πίεση από την ΚΕΔΕ (Κεντρική Επιτροπή Δήμων Ελλάδος) ώστε να επανέλθουμε στην προηγούμενη κατάσταση.
Τα σχολεία πρέπει να είναι ανοιχτά στους πολίτες και την κοινωνία. Για μας το σχολείο δεν πρέπει να είναι απλά ένας χώρος όπου παρέχεται η γνώση, αλλά να αποτελεί και χώρο αθλητισμού και πολιτισμού.
Ο Δήμος μπορεί να εκπονήσει – σε συνεργασία με τους Συλλόγους – και να υλοποιήσει ένα πλαίσιο αθλητικών και πολιτιστικών δραστηριοτήτων, ώστε τα παιδιά να έχουν ένα δημιουργικό τρόπο απασχόλησης.
Καταρχάς θα πρέπει σε συνεργασία με τους Συλλόγους Γονέων και τις Διευθύνσεις των σχολείων να βρεθούν και να αναδειχτούν όλες αυτές οι περιπτώσεις. Κι αυτό διότι παρά τις πολύ μεγάλες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, πολλά από αυτά τα παιδιά διατηρούν τεράστια αποθέματα αξιοπρέπειας ώστε δεν θέλουν να γίνει γνωστό το πρόβλημά τους. Ο Δήμος μπορεί και πρέπει να διαθέσει ένα κονδύλι, ώστε μέσα από τα κυλικεία να δίνεται σε αυτά τα παιδιά ένα πρόχειρο γεύμα (σάντουϊτς, χυμός). Το πολυδιαφημισμένο πλεόνασμα του Δήμου δεν είναι για να «κάθεται», αλλά να επιστρέφει στην κοινωνία ειδικά τώρα που τα κοινωνικά προβλήματα οξύνονται.
Διαφωνούμε πλήρως με το κλείσιμο οποιουδήποτε σχολείου, άσχετα αν είναι ειδικής κατηγορίας όπως το Διαπολιτισμικό. Ειδικά για το συγκεκριμένο ο Δήμος μας δεν επιβαρύνεται οικονομικά, διότι η μεταφορά των μαθητών και το ενοίκιο του κτιρίου όπου στεγάζεται πληρώνονται από κονδύλια της Περιφέρειας Αττικής.
Επομένως αν κάποιοι από το Δήμο έχουν την πρόθεση να φύγει το σχολείο από τα όρια του Δήμου μας, είναι προφανές ότι ενοχλούνται από αυτό καθεαυτό το χαρακτήρα του σχολείου.
Προφανώς και επιθυμούμε τη στενή συνεργασία με την Ένωση Γονέων και τους Συλλόγους. Συνεργασία όμως συνεχή και ουσιαστική και κυρίως χωρίς ιδιοτέλεια εκατέρωθεν. Στο πλαίσιο αυτό είναι αυτονόητο ότι θα στηρίξουμε – και ως Δημοτική αρχή θα υλοποιήσουμε – το αίτημά σας για την παραχώρηση χώρου.
Τελειώνοντας θα πούμε για μια φορά ακόμα ότι η Παιδεία αποτελεί για μας πρώτη προτεραιότητα.
Οφείλουμε να δώσουμε στη νέα γενιά, στα παιδιά μας αυτό που αξίζουν.
Να καταλάβουμε ότι το Δημόσιο σχολείο δεν είναι και δεν πρέπει να είναι το σχολείο της μιζέριας και της υποβάθμισης.
Να εμπεδώσουμε ότι το να στηρίζεις τα σχολεία μας και τους νέους δεν είναι σπατάλη, αλλά επένδυση στο μέλλον του τόπου μας.
«Υπερασπίσου το παιδί
γιατί αν γλυτώσει το παιδί
υπάρχει ελπίδα»
( Μ.Θεοδωράκης-Λ.Παπαδόπουλος-Π.Σιδηρόπουλος)